به نقل از «مشرق»

 تکراری، تکراری، تکراری؛ درباره کره شمالی!

تاریخ انتشار: ۹ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۷۶۵۸۷۶

«نیم دانگِ پیونگ‌یانگ» اتفاقا روایت کامل و شش دانگی از زندگی در کره شمالی است که بارها و بارها در کتاب‌های مختلف خوانده‌ایم و در فیلم‌ها و مستندهای مختلف دیده‌ایم.

به گزارش مشرق، آنچه در ادامه می خوانید، یادداشتی بر کتاب «نیم دانگ پیونگ یانگ» نوشته رضا امیرخانی است. این یادداشت را مجید استیری از داستان نویسان جوان نوشته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سفر به کره شمالی از آن دست رویاهایی است که به محال نزدیک‌تر است تا تحقق؛ رویایی که حالا برای نویسنده‌ی معروف این سال‌های کشورمان دست‌یافتنی شده و نه یک بار، بلکه دوبار!

همین دست یافتن به این رویای دست‌نیافتنی باعث شده تا انتظارات از «نیم دانگِ پیونگ‌یانگ» خیلی بالا باشد و بتواند روایتی جدید و ناب از واقعیت‌های جامعه‌ی کره شمالی به مخاطب ارائه کند؛ روایتی فراتر از آنچه فراوان درباره‌ی این کشور در سال‌های اخیر خوانده و شنیده‌ایم.

مشکل اصلی کتاب جدید رضا امیرخانی دقیقا همینجاست؛ یعنی یک کتاب خنثی و معمولی است که هیچ چیز نو و جدیدی برای عرضه ندارد.

«نیم دانگِ پیونگ‌یانگ» اتفاقا روایت کامل و شش دانگی از زندگی در کره شمالی است که بارها و بارها در کتاب‌های مختلف خوانده‌ایم و در فیلم‌ها و مستندهای مختلف دیده‌ایم. مثلا سه کتابِ «رهبر عزیز»، «روح گریان من» و «فرار از اردوگاه ۱۴» در سال‌های اخیر در بازار کتاب ایران خیلی معروف شده که خواندنشان تقریبا همان فضایی را درباره این کشور در ذهن ایجاد می‌کند که خواندن کتاب امیرخانی.

این مساله وقتی آزاردهنده‌تر می‌شود که با لحن و قلم تکراری و خسته‌کننده‌ی امیرخانی مواجه می‌شویم. آقای نویسنده انگار از ۱۰ سال پیش تاکنون هیچ تغییری در نحوه‌ی نگارش و حتی قالب‌بندی یادداشت‌هایش ایجاد نکرده و همین مساله برای مخاطبانی که با آثار رضا امیرخانی آشنا هستند، بسیار اذیت‌کننده است. مدعای این مثال، مقدمه‌ی کتاب است که حقیقتا برای ناامید شدن و کتاب را به گوشه‌ای نهادن، کافیست!

آن چیزی که «نیم دانگ پیونگ یانگ» را از سفرنامه‌های قبلی امیرخانی – مثل «جانستان کابلستان» و حتی «داستان سیستان» - متفاوت می‌کند، شخصی‌نویسی بیشتر این کتاب در مقایسه با آنهاست؛ یعنی نویسنده که در سفرنامه‌های قبلی معمولا دست به تحلیل‌های بسیار زیاد درباره مشاهداتش می‌زد و حتی نتیجه‌گیری‌های سیاسی – اجتماعی می‌کرد، در این سفرنامه بیشتر به توصیف شخصی از سفر پرداخته است.

علتِ این اقدام آقای نویسنده، شاید انتقادات زیادی باشد که به همان تحلیل‌ها وارد شده بود اما هر چه هست، امیرخانی نتوانسته میانِ تحلیل و روایت سفر، تعادل برقرار کند و این کتاب اخیر بیشتر از یک سفرنامه‌ی عمومی، تبدیل به دفترچه یادداشت شخصی او شده است؛ هر چند در بخش‌هایی از کتاب، تحلیل‌هایی هم وجود دارد و البته باز هم جای انتقاداتِ بسیار هست.

در مجموع باید گفت سفرنامه‌ی کره شمالیِ رضا امیرخانی که می‌توانست بعد از رمان ناامیدکننده‌ی «رهش»، یک اوج مجدد برای این نویسنده باشد، حالا تبدیل به سندِ اثبات افول او شده است؛ افولی که انگار خودخواسته و بر اساس لجبازیِ او با مخاطبان است.

رضا امیرخانی به زور می‌خواهد مخاطب را به پذیرشِ درستیِ قطعیِ روایت‌ها و توصیفاتش وادار کند و حاضر نیست حداقل در این زمینه، کمی انعطاف نشان دهد؛ چه تعریف از ترکیه‌ی اردوغان به عنوان الگوی مطلوب اسلام انقلابی باشد و چه تحقیر دستاوردهای فنی و علمی کشورمان در حوزه صنعت هسته‌ای.

انگار نرم‌افزارِ آقای نویسنده بعد از ۸۸ هنوز «Update» نشده است...

منبع: مشرق

کلیدواژه: کرونا ماهواره نور سال جهش تولید اخبار بورس کتاب نیم دانگ پیونگ یانگ رضا امیرخانی رضا امیرخانی پیونگ یانگ کره شمالی نیم دانگ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۷۶۵۸۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نویسنده اسیر فلسطینی برنده جایزه ادبی بوکر شد

رمان «نقاب، رنگ آسمان» اثر باسم خندقجی نویسنده اسیر فلسطینی رای هیأت داوران جایزه بوکر عربی که در ابوظبی مستقر است را از آن خود کرد.

برادر خندقجی این جایزه را از طرف او دریافت کرد و در فضایی آمیخته از شادی و غم اشک ریخت و اشاره کرد که «نقابی به رنگ آسمان» نسبت به ۱۳۳ رمان دیگر بهتر بوده است.

این رمان توسط هیأت داوران به عنوان بهترین رمان عربی منتشر شده در دوره بین جولای ۲۰۲۲ تا ژوئن ۲۰۲۳ شناخته شد.

نقاب موجود در عنوان رمان اشاره‌ای به «هویت آبی» است که نور، باستان‌شناس ساکن اردوگاهی در رام‌الله، در جیب یک کت قدیمی که صاحب آن اسرائیلی است، می‌یابد و بنابراین سفر روایی رمان آغاز می‌شود.

هیأت داوران این رمان را «چند لایه، با شخصیت سازی، آزمایش،  بازیابی تاریخ و حافظه مکان‌ها» توصیف کردند.

باسم خندقجی ۲۰ سال اسیر بوده و سه بار توسط اشغالگران به اتهام شرکت در عملیاتی که منجر به کشته شدن ۳ اسرائیلی شد به حبس ابد محکوم شده است.

خندقجی که در سال آخر تحصیل در دانشکده روزنامه‌نگاری و ارتباطات دستگیر شده بود، علاوه بر مجموعه‌های شعر، چندین رمان از داخل زندان نیز منتشر کرد.

خندقجی از زمان زندانی شدنش در سال ۲۰۰۴ مجموعه‌های شعری از جمله آیین‌های اولین بار (۲۰۱۰) و شعر نفس‌های یک شب (۲۰۱۳) را سروده است؛ همچنین سه رمان: نرگس تنهایی (۲۰۱۷)، کسوف بدرالدین (۲۰۱۹) و نفس‌های یک زن فریب خورده (۲۰۲۰).

منبع: عربی ۲۱

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری ادبیات